01 Ιουλίου | Γιορτάζουν: Ανάργυρος, Αργύρης, Δαμιανός, Κοσμάς | ||||||
|
| • 1200 - Οι Κινέζοι δημιουργούν τα πρώτα γυαλιά ηλίου από κρύσταλλο, επί δυναστείας Μινγκ. • 1646 - Γεννιέται ο κορυφαίος γερμανός μαθηματικός και φιλόσοφος Γκόντφριντ Λάιμπνιτς • 1804 - Γεννιέται η γαλλίδα συγγραφέας Γεωργία Σάνδη • 1849 - Γεννιέται ο Αργύρης Εφταλιώτης, φιλολογικό ψευδώνυμο του Κλεάνθη Μιχαηλίδη, επιχειρηματίας, ποιητής και συγγραφέας από το Μόλυβο της Λέσβου. («Μανόλης ο Ντελμπεντέρης», «Μαζώχτρα») [θαν. 1923] • 1858 - Ο Κάρολος Δαρβίνος (Τσαρλς Ντάργουιν) αποκαλύπτει τη θεωρία του περί της εξέλιξης των ειδών και της φυσικής επιλογής, σε ομιλία του στη Linnean Society του Λονδίνου. • 1860 - Πεθαίνει ο Τσαρλς Γκουντγίαρ, αμερικανός εφευρέτης του ελαστικού. [γεν. 28/12/1800] • 1899 - Γεννιέται ο Κωνσταντίνος Τσάτσος, φιλόσοφος και πρώτος πρόεδρος της Ελληνικής Δημοκρατίας στη μεταπολίτευση. [θαν. 8/10/1987] • 1904 - Πεθαίνει ο Άντον Τσέχοφ, ρώσος θεατρικός συγγραφέας, από τους κορυφαίους δραματουργούς όλων των εποχών. («Ο Βυσσινόκηπος», «Θείος Βάνιας», «Τρεις Αδελφές») [γεν. 17/1/1860] • 1906 - Γεννιέται η αμερικανίδα επιχειρηματίας καλλυντικών Έστε Λόντερ • 1908 - Γεννιέται ο Εστέ Λοντέρ (Τζόζεφιν Έστερ Μέντζερ το πραγματικό όνομά της), ιδιοκτήτρια της ομώνυμης βιομηχανίας καλλυντικών και προϊόντων ομορφιάς, την οποία ίδρυσε το 1946. [θαν. 24/4/2004] • 1913 - Β' Βαλκανικός Πόλεμος: Υπογράφεται στο Χατζή Μπεϊλίκ συνθήκη ανακωχής Ελλάδας -Βουλγαρίας • 1923 - Πεθαίνει ο Κωνσταντίνος Θεοτόκης, κερκυραίος πεζογράφος («Η τιμή και το χρήμα», «Ο κατάδικος»). [γεν. 13/3/1872] • 1924 - Ο Άντι Ντάσλερ και ο αδελφός του Ρούντολφ ιδρύουν εταιρία κατασκευής αθλητικών παπουτσιών. Τον Απρίλιο του 1948 τα δύο αδέλφια θα χωρίσουν... Ο Άντι θα ιδρύσει την Adidas και ο Ρούντολφ την Puma. • 1944 - Διεξάγεται η Σύνοδος του Μπρέτον Γουντς, υπό την αιγίδα των Ηνωμένων Εθνών, για τη χάραξη της μεταπολεμικής παγκόσμιας οικονομικής τάξης. Συστήνονται δύο νέοι οργανισμοί: το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο και η Παγκόσμια Τράπεζα. Το δολάριο αντικαθιστά τον χρυσό ως μέσο των διεθνών συναλλαγών. • 1960 - Γίνεται ανεξάρτητη η Σομαλία • 1961 - Γεννιέται ο μεγαλύτερος αθλητής στην ιστορία του στίβου, ο Καρλ Λιούις, ολυμπιονίκης στα 100, 200 και 4 x 100 μέτρα, καθώς και στο μήκος • 1963 - Ο Αριστοτέλης Ωνάσης αγοράζει τη νησίδα Σκορπιός. • 1967 - Γεννιέται η Πάμελα Άντερσον • 1972 - Αρχίζει στο Ρέυκιαβικ της Ισλανδίας η περίφημη σκακιστική αναμέτρηση μεταξύ του παγκόσμιου πρωταθλητή, σοβιετικού Μπόρις Σπάσκι, και του αμερικανού διεκδικητή Μπόμπι Φίσερ • 1989 - Σχηματίζεται κυβέρνηση συνεργασίας Νέας Δημοκρατίας - Συνασπισμού, με πρωθυπουργό τον Τζανή Τζανετάκη. • 1991 - Διαλύεται επίσημα το Σύμφωνο της Βαρσοβίας • 2004 - Η Εθνική μας κερδίζει στο Γιούρο την Τσεχία με 1-0 και προκρίνεται στον τελικό. To γκόλ πετυχαίνει στην παράταση ο Δέλλας • 2004 - Πεθαίνει ο μεγαλύτερος ηθοποιός όλων των εποχών, ο Μάρλον Μπράντο. | ||||||
|
Κωνσταντίνος Τσάτσος(1899 – 1987)
Διπλωμάτης, πανεπιστημιακός, λογοτέχνης, ακαδημαϊκός, δημοσιογράφος και πολιτικός. Κορυφαία προσωπικότητα της νεοελληνικής ζωής του 20ου αιώνα, που διετέλεσε Πρόεδρος της Δημοκρατίας από το 1975 έως το 1980. Γεννήθηκε στην Αθήνα την 1η Ιουλίου 1899 και ήταν γιος του δικηγόρου και πολιτικού Δημήτρη Τσάτσου και της Θεοδώρας Ευστρατιάδου, που είχε γεννηθεί και ανατραφεί στην Τεργέστη. Την εγκύκλια μόρφωση έλαβε στα ιδιωτικά εκπαιδευτήρια Μακρή, το Β' Γυμνάσιο Νεάπολης και το Διδασκαλείο Μέσης Εκπαίδευσης, ενώ στη συνέχεια σπούδασε νομικά και πολιτικές επιστήμες στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Παράλληλα με τις σπουδές του ασχολήθηκε με τα έργα των κλασσικών ελλήνων και λατίνων συγγραφέων, καθώς και με τη νεοελληνική λογοτεχνία και την ποίηση. Δημοσίευσε δύο τόμους ποιημάτων και θεατρικών έργων με το ψευδώνυμο Ύβος Δελφός. Μετά την αποφοίτησή του διορίστηκε δικηγόρος Αθηνών και από το 1918 έως το 1920 ο πολύγλωσσος Τσάτσος τοποθετήθηκε στην ελληνική διπλωματική αντιπροσωπεία στο Παρίσι. Με την ιδιότητά του αυτή, συμμετείχε στις διαπραγματεύσεις για την υπογραφή της Συνθήκης των Σεβρών. Ακολούθησαν η στρατιωτική θητεία (1920-1923) και οι μεταπτυχιακές σπουδές (1924-1928) στην κοινωνική φιλοσοφία και τη φιλοσοφία του δικαίου στο Πανεπιστήμιο της Χαϊδελβέργης. Τα τέσσερα χρόνια της φοίτησής του στο ονομαστό Πανεπιστήμιο στάθηκαν αποφασιστικός σταθμός στην κατοπινή εξέλιξη της κοσμοθεωρίας του και γενικά της σκέψης του. Είχε την ευτυχία να έχει για δασκάλους τον Ρίκερτ, τον αναγνωρισμένο εκπρόσωπο της φιλοσοφίας των αξιών, τον Γιάσπερς, τον θεμελιωτή του νεώτερου υπαρξισμού, τον Ράντμπρουχ, κορυφαίο εκπρόσωπο της φιλοσοφίας του δικαίου, και τον Γκούντολφ, τον μεγαλύτερο γερμανό ιστορικό της παγκόσμιας λογοτεχνίας. Μετά την επιστροφή του στην Αθήνα ανέλαβε το δικηγορικό γραφείο του πατέρα του και το 1929 αναγορεύτηκε διδάκτωρ της Νομικής Σχολής με θέμα της διδακτορικής του διατριβής «Η Νομική ως τεχνική και επιστήμη», ενώ υπήρξε ένα από τα ιδρυτικά μέλη του περιοδικού - οργάνου της ιδεαλιστικής φιλοσοφίας «Αρχείον Φιλοσοφίας και Θεωρίας Επιστημών», μαζί με τους Παναγιώτη Κανελλόπουλο και Ιωάννη Θεοδωρακόπουλο, σε μια προσπάθεια να αντιπαρατεθούν στον ανερχόμενο τότε και στη χώρα μας ιστορικο-υλιστικό μαρξισμό, που εκπροσωπούσε ο Δημήτρης Γληνός.
Το 1930 εξελέγη υφηγητής και το 1932 έκτακτος καθηγητής στη Νομική Αθηνών, στην έδρα της Εισαγωγής στην Επιστήμη του Δικαίου και της Φιλοσοφίας του Δικαίου. Κατά τη διάρκεια της δικτατορίας Μεταξά, συνελήφθη και εκτοπίσθηκε στη Σκύρο. Επί Κατοχής απολύθηκε από το Πανεπιστήμιο και το 1944 διέφυγε στη Μέση Ανατολή. Επανήλθε στα πανεπιστημιακά του καθήκοντα μετά την απελευθέρωση και το 1945 ανέλαβε το Υπουργείο Εσωτερικών στην κυβέρνηση Βούλγαρη, καθώς και το Υπουργείο Τύπου και Πληροφοριών στην κυβέρνηση Κανελλόπουλου. Το 1946 παραιτήθηκε από το Πανεπιστήμιο και πολιτεύθηκε με το κόμμα των Φιλελευθέρων. Χρημάτισε Υπουργός Εθνικής Παιδείας στην Κυβέρνηση Σοφούλη (1949), καθώς και Υφυπουργός Συντονισμού στην Κυβέρνηση Σοφοκλή Βενιζέλου (1951). Το 1956 προσχώρησε στο νεοϊδρυθέν κόμμα της Εθνικής Ριζοσπαστικής Ένωσης (ΕΡΕ), με το οποίο εξελέγη βουλευτής επανειλημμένως. Υπηρέτησε ως Υπουργός Προεδρίας Κυβερνήσεως (1956-1958) και Υπουργός Κοινωνικής Πρόνοιας στην Κυβέρνηση Καραμανλή (1961, 1963), καθώς και Υπουργός Δικαιοσύνης στη Κυβέρνηση Κανελλόπουλου (1967). Μετά τη μεταπολίτευση, ανέλαβε το Υπουργείο Πολιτισμού στην Κυβέρνηση Εθνικής Ενότητας. Στις βουλευτικές εκλογές του 1974 εξελέγη Βουλευτής Επικρατείας με το κόμμα της Νέας Δημοκρατίας και διετέλεσε πρόεδρος της κοινοβουλευτικής επιτροπής, που διαμόρφωσε το ισχύον Σύνταγμα. Στις 20 Ιουνίου 1975, ο Κωνσταντίνος Τσάτσος εξελέγη από τη Βουλή Πρόεδρος της Δημοκρατίας, με 210 ψήφους επί 295 παρόντων βουλευτών. Παρέμεινε στο ύψιστο πολιτειακό αξίωμα έως το Μάιο του 1980, οπότε τον διαδέχθηκε ο Κωνσταντίνος Γ. Καραμανλής. Ο Κωνσταντίνος Τσάτσος δημοσίευσε πλήθος επιστημονικών μελετών, νομικών και φιλοσοφικών συγγραμμάτων, καθώς και λογοτεχνικών έργων. Το 1974 υπήρξε ιδρυτικό μέλος του περιοδικού «Ευθύνη». Το 1961 εξελέγη μέλος της Ακαδημίας Αθηνών, της οποίας διετέλεσε Αντιπρόεδρος και Πρόεδρος. Εξελέγη, επίσης, ξένος εταίρος στις Ακαδημίες Γαλλίας, Ρουμανίας και Μαρόκου, καθώς και μέλος της Ευρωπαϊκής Ακαδημίας Επιστημών, Τέχνης και Γραμμάτων. Το 1980 του απονεμήθηκε το μέγα ευρωπαϊκό βραβείο Κουντενχόβε - Καλλέργη. Το 1930 νυμφεύθηκε την Ιωάννα Σεφεριάδου, αδελφή του ποιητή Γιώργου Σεφέρη, με την οποία απέκτησε δύο κόρες: τη Δέσποινα Μυλωνά και τη χορογράφο Ντόρα Τσάτσου - Συμεωνίδη. Ο Κωνσταντίνος Τσάτσος, καταβεβλημένος από την επάρατο νόσο, πέθανε στις 8 Οκτωβρίου 1987, σε ηλικία 88 ετών. ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΗ ΕΡΓΟΓΡΑΦΙΑ Αυτοβιογραφικά
Λογοτεχνικά
Φιλολογικά
Φιλοσοφικά
Φιλοσοφία του Δικαίου και της Πολιτείας
Θεολογικά
Πολιτικές βιογραφίες
Μεταφράσεις
| |||||||
